ə. «müxəlləf» c. t. 1) miras, irs; 2) ev ləvazimatı.
ə. «müxəlləf» c. t. 1) miras, irs; 2) ev ləvazimatı.
is. [ər. “müxəlləf” söz. cəmi] Ev şeyləri, ev avadanlığı. [Oğlanın atasından qalma] … mis qab-qacaqları və ev müxəlləfatı var imiş
Полностью »сущ. устар. 1. наследство (имущество, остающееся после смерти владельца и переходящее в собственность кого-л
Полностью »