MÜŞKÜL

\[ər.\] муьшкуьл (1. прил. четин, четин кьиле фидай, четиндиз гьял ийиз жедай, кӀеве гьатнавай (мес. месэла, гьал); // гзаф залан, эхиз тежер; müşkülə düşmək муьшкуьлда гьатун, кӀеве гьатун (акӀун), четинвиле гьатун, эхкъечӀиз тежер гьалда гьатун; müşkül etmək муьшкуьл авун, кӀеве ттун, четинвиле ттун, четинарун, заланарун; müşkül olmaq муьшкуьл хьун, четин хьун; залан хьун, эхиз тежервал хьун; 2. сущ. кӀеве гьатнавай, гзаф четин, залан везият; тӀвал, штӀух; 3. прил. пер. залан, гзаф).