MƏHCUR

ə. 1) uzaqlaşmış, ayrı düşmüş; 2) yaddan çıxmış; unudulmuş; 3) köhnəlmiş, arxaik (söz haqqında); 4) atılmış, tərk edilmiş.

MƏHCUBİYYƏT
MƏHCURİ
OBASTAN VİKİ
Məhcur Şirvani
Məhcur Şirvani (Şamaxı) — Azərbaycan şairi. XVIII əsrdə yaşamış Şirvan şairlərindəndir. Həyatı haqqında məlumat yoxdur. XVII - XIX əsrlərdə tərtib edilmiş bir çox cünglərdə şairin onlarca qəzəli, müxəmməs və tərkibbəndi, heca vəznli şeirləri saxlanılır. Firidunbəy Köçərli “Azərbaycan ədəbiyyatı materialları” əsərində onun “Gəl, vəqtidir” rədifli tərcibəndini çap etdirib. Ədəbiyyatşünaslıqda “Qisseyi-Şirzad” poemasının Məhcur Şirvaniyə məxsus olması haqqında fikir vardır.

Значение слова в других словарях