MƏHƏK

[ər.] сущ. мегьек (къизил ва я гимишдин проба чирдай са жинс къван); məhək daşı а) кил. məhək; б) пер. са затӀунин ери ва къимет къалурдай затӀ; məhəkdən çıxmaq мегьекдай акъатун а) мегьек къванцелди михьивал чирнаваз хьун (мес. гимишдин); б) пер. синагъдай акъатун; məhəkə vurmaq (çəkmək) юхламишун, синагъ авун, синагъдай акъудун.