MƏNƏVİYYAT

is. [ ər. ] İnsanın mənəvi keyfiyyətləri, normaları; yüksək əxlaq. Xalqın mənəviyyatı. Yüksək mənəviyyat.
– O kəslər ki, müəllimlik kimi … xidməti tərk edib, qeyri peşə dalısınca gediblər, mənəviyyat cəhətincə öz əhdü-peymanlarını şikəst ediblər… F.Köçərli.

Синонимы

  • MƏNƏVİYYAT mənəviyyat bax əxlaq
MƏNƏVİ
MƏNFƏƏT
OBASTAN VİKİ
Mənəviyyat
Mənəviyyat — insanın əxlaqi keyfiyyətləri, onun seçim edərkən rəhbər tutduğu qaydalar topluluğu. Bu termin danışıq dilində və ya ədəbiyyatlarda çox zaman "əxlaq", bəzən isə "etika" terminlərinin sinonimi kimi işlənir. Mənəviyyat bir fənn olan etikanın obyektidir və etikanın içərisində öyrənilir. Hesab edilir ki, mənəviyyat ailə, cəmiyyət, maariflənmə, ideya-siyasi və vətənpərvərlik işi vasitəsilə əldə edilir.

Значение слова в других словарях