Çünki ruhu haman mühit ilə mərbutdur.
MƏRBUT
sif. və zərf [ ər. ] köhn. Bağlı, rabitəli, əlaqəli, əlaqədar. [Oqtay:] Daha zəif bir rus aktrisası bir Tatyananı daha az zəhmətlə, daha gözəl oynaya bilər.
прил. устар. связанный, соединённый, прикреплённый, присоединённый. Mühitlə mərbut olmaq быть связанным со средой
Полностью »ə. 1) bağlı, bağlanmış; 2) bitişik, yapışıq; 3) yapışdırılmış, ilişdirilmiş; 4) tam mənasilə tabe olan; 5) aid, mənsub
Полностью »