MƏRBUT

sif.zərf [ ər. ] köhn. Bağlı, rabitəli, əlaqəli, əlaqədar. [Oqtay:] Daha zəif bir rus aktrisası bir Tatyananı daha az zəhmətlə, daha gözəl oynaya bilər.
Çünki ruhu haman mühit ilə mərbutdur. C.Cabbarlı.

MƏRASİM
MƏRC

Значение слова в других словарях