– [Nemət] yorğun və məyus bir halda evə dönüb yatdı.
Uşaq fırtıqlı burnunu çəkib, məyus nəzərlərini anasına dikdi.
□ Məyus etmək – naümid etmək, ümidini qıraraq qəmləndirmək, ruhdan salmaq, kefini pozmaq, pərt eləmək.
Məyus olmaq – ümidini itirərək bikef olmaq, ruhdan düşmək, pərt olmaq.
Ah, səd ah ki, dildardən oldum məyus; Soldu gül, gülşənü gülzardən oldum məyus.
İş adamlarda elə bir ruh yüksəkliyi oyatmışdı ki, oraya buraxılmayan şagirdlər çox məyus olmuşdular.