MƏŞRİQ

is. [ ər. ] Günəşin doğduğu tərəf, şərq (məğrib əksi).
// Günbatana (qərbə) müqabil olan tərəf.
Yusif Sərracın dükanı şah məscidinin meydanının məşriq səmtində idi. M.F.Axundzadə.
İndi gurultu məğribdən məşriqə keçdi. A.Divanbəyoğlu.

Синонимы

  • MƏŞRİQ məşriq bax gündoğan
MƏŞQÇİ
MƏŞRUBAT

Значение слова в других словарях