MƏƏTTƏL

\[ər. müəttəl\] сущ. 1. рехъ хуьнуьх, вил алаз (вилив хуьз, вил галаз) акъвазун, вилив хуьн; // геж хьунухь; məəttəl etmək (eləmək) геж авун, гежарун, рекьер хуьз тун; məəttəl olmaq геж хьун, рехъ хуьз амукьун, вил рекьел алаз хьун; 2. мягьтел, тажублу, гьейран; məəttəl qalmaq мягьтел амукьун, мягьтел яз (хьана) амукьун, тажуб авун, пагь атӀана (кьил акахьна, кьил акъудиз тежез, вуч ийидатӀа течиз) амукьун; 3. чӀана, кӀвалах авачир, буш, бекар; məəttəl qalmaq агакь тийизвай са затӀуниз килигна бекар амукьун, кӀвалах ийиз тахьун, гьакӀ буш акъвазун, чӀана хьун.
MƏDRƏSƏ
MƏƏTTƏLÇİLİK

Значение слова в других словарях

коловоро́т легализи́роваться наста́ть ная́корник прикорми́ть дагероти́пный отда́ние пересочиня́ть полунаго́й равновели́кость разнемога́ться сли́вщик смурый хим blastproof cheapen hydratable Meistersinger plank-bed quixotic rapid-fire Volga открыться сопение фетровый