NAİNSAF
[fars. na... və ər. insaf] сущ., прил. инсафсуз, инсаф авачир (кас).
[fars. na… və ər. insaf] İnsafsız. Nainsaf qonşular Süleymanın bu qədər zəhmətinə baxmayıb, yenə də onu əvvəlki kimi “Süleyman” deyə çağırırdılar
Полностью »I прил. устар. 1. бессоветный. Nainsaf adam бессовестный человек 2. несправедливый: 1) действующий не по справедливости 2) не основанный на справедлив
Полностью »NAİNSAF – RƏHMLİ Nainsafın kəli qaçar (Ata. sözü); Rəhmli adamların işi uğurlu olur
Полностью »