NAMÜR(ÜV)VƏT f. və ə. mür(üv)vətsiz, insafsız
прил. жестокий, безжалостный, бесчеловечный, жестокосердный
sif. [fars. na… və ər. mürüvvət] Mürüvvəti olmayan, mürüvvətsiz, mərhəmətsiz. [Qədir:] Bu namürüvvət uşağını tanımırsanmı? Mir Cəlal
namürüvvət