NAVALÇA
сущ. чӀутхвар, чӀурхар (марфадин, живедин яд авахьун патал къавун чӀередик кутадай).
is. Yağış, qar suyunun axması üçün damların kənarına qoyulan boru. Eşik divardan asılı duran navalça, ən naşı adamın çaldığı dəf kimi, qeyri-müntəzəm
Полностью »I сущ. 1. водосточный жёлоб 2. отток (труба или канава для стока какой-л. жидкости) II прил. желобовой
Полностью »