NƏMİŞLİK

сущ. 1. чӀимелвал, къвал, кьеж, марф, жив; ламувал, табвал; // yaz nəmişlik keçdi зул чӀимел фена; 2. ламу, таб; yer nəmişlik idi ччил ламу тир.
NƏMİŞLƏNMƏK
NƏMLƏNDİRMƏK

Значение слова в других словарях