NƏRİLDƏMƏK
гл. 1. кӀевиз гьараюн, къив ягъун, гъугъ авун, ар ягъун, цӀвагъун; 2. пер. гъургъурун, гугрумун, ван кутун (мес. вацӀу).
f. 1. Nərilti səsi çıxarmaq; bağırmaq, qışqırmaq, nərə vurmaq. [Pələng] iki-üç addım məndən aralı bir qaratikan kolu yanında yıxılıb nərildəyirdi
Полностью »глаг. реветь, взреветь: 1. издавать рёв (о животных) 2. перен. производить, издавать звуки, похожие на рёв животных
Полностью »