[ lat. ]
1. Provokasiya vasitəsilə iş görən polis casusu. Çar xəfiyyəsinin provokatoru.
2. Təhrikçi, fitnəçi, fəsadçı.
I сущ. провокатор: 1. истор. тайный агент, действующий путём провокации. Provokator hamını ələ verdi (satdı) провокатор выдал всех 2
Полностью »[lat.] провокатор (1. провокациядалди кар аквадай полициядин шпион; 2. фитнечи, гьалдардай, худугдай, араяр акадардай кас)
Полностью »