1. Bir yerdə gizlənib adamı və ya ovu pusma, güdmə, gözləmə; marıq.
Aslan həmişə pusquda idi ki, görək nə vaxt buna bir dilənçi rast olacaq.
□ Pusquda durmaq (dayanmaq) – gizlənib adamı və ya ovu güdmək; pusmaq, gözləmək; marığa durmaq.
Kəngərli Həsrətlə Qüdrətin pusquda dayandığını zənn edib, geri qayıtmaq istədikdə Qaçay dilləndi…
[Yaşarın] atası bir kərə tülkünü vurmaq üçün pusquda durmuşdu.
Pusquya yatmaq – bax pusquda durmaq (dayanmaq).
[Əmiraslan ağa:] Qayadibi kəndinin arxasında pusquya yatarsan.
2. Adamı və ya ovu güdmək, gözləmək, pusmaq üçün gizlənilən yer, marıq yeri, pusqu yeri.
Elə ki, Əhməd tacirbaşının karvanı gəlib çatdı, dəlilər pusqudan çıxıb kəsdilər başlarının üstünü. “”.
Məşədi Əsgər öz pusqusundan çıxıb yenə çamadanın yanına gəldi.
