QIÇA²
сущ. кӀус, тике, цӀил (мес. ичин, шекердин ва мс.).
is. Ağac və ya gül budağı; bitkinin qolu. Qarğıdalı toxumu dən qıçadan ayrıldıqdan sonra diqqətlə təmizlənməli, onun cücərmə qabiliyyəti yoxlanılmalıd
Полностью »is. Bir şeyin bölündüyü, ayrıldığı hissələrdən hər biri; tikə, parça, dilim. Bir qıça paxlava. Alma qıçası
Полностью »сущ. 1. см. dilim 2. бот. початок. Qarğıdalı qıçası початок кукурузы 3. диал. ветка. Ağacın qıçaları ветки дерева
Полностью »