QIÇA²
сущ. кӀус, тике, цӀил (мес. ичин, шекердин ва мс.).
сущ. 1. см. dilim 2. бот. початок. Qarğıdalı qıçası початок кукурузы 3. диал. ветка. Ağacın qıçaları ветки дерева
Tam oxu »is. Ağac və ya gül budağı; bitkinin qolu. Qarğıdalı toxumu dən qıçadan ayrıldıqdan sonra diqqətlə təmizlənməli, onun cücərmə qabiliyyəti yoxlanılmalıd
Tam oxu »is. Bir şeyin bölündüyü, ayrıldığı hissələrdən hər biri; tikə, parça, dilim. Bir qıça paxlava. Alma qıçası
Tam oxu »