Başı kəllədən daraqlı, ətəyi yerlə sürünən xanım qıncla (z.) “buyurun” deyib ağzını büzdü.
QINC
is. [ ər. ğunc] Naz, qəmzə, işvə, özünü əzib-büzmə.
сущ. 1. устар. кокетство, жеманство 2. брыканье; ляганье (лошади и т.п.); qınc atmaq брыкаться, лягаться
Полностью »(Şamaxı) naz, qəmzə. – Kiprigin ox kimidi, qaşın qılınc. Bu nə işvədir edirsən, bu nə qınc? ◊ Qınc atmax (Hamamlı)
Полностью »