QIRÇIN-QIRÇIN

zərfsif. Qırçınlar halında, qırış-qırış.
Tumanın uzun balağı qırçınqırçın olub stulun oturacaq yerindən aşağı sallanır, [Sonanın] al məxmərdən geydiyi yumşaq başmağına toxunurdu. Ə.Əbülhəsən.

QIRÇIN
QIRÇINLAMA

Значение слова в других словарях