QIRILMIŞ
прич. 1. атӀай, атӀана галатай, атӀана аватай (мес. хтар); 2. хайи, хана кӀус-кӀус хьайи (мес. къапар); 3. рах. къирмиш хьайи(ди) (экъуьгъун, къаргъишун манада).
f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdıl
Полностью »I прил. 1. сломанный 2. взломанный 3. оборванный, разорванный 4. разбитый, битый II в знач. сущ.; qırılmışlar! проклятые!
Полностью »