QƏBALƏ

is. [ ər. ] köhn. Bir mülkün və sairənin alınıb-satılması haqqında rəsmi sənəd.
Bunlar pul təməssükləri, mülk qəbalələri və sair lazımsız kağızlardı. M.S.Ordubadi.
[Həkimülmülk:] Malımız da, canımız da qurban olsun, sabah qəbaləsini … təqdim edərəm, – deyib yel kimi özünü çölə atdı. M.İbrahimov.

Mərdan uşağı içəri çağırıb soruşdu: – Kim var sizdə? – Məşədi Yusif əmi.
Qəbalə yazır. Mir Cəlal.

Синонимы

  • QƏBALƏ qəbalə bax qəbz
QƏBAHƏTSİZLİK
QƏBALƏNAMƏ

Значение слова в других словарях