сущ.
1. стан, телосложение, осанка, фигура. Qamətini saxlamaq сохранить фигуру
2. спина. Qaməti büküldü спина у него согнулась
◊ qaməti bükülmək (əyilmək) согнуться (от старости, невзгод и т.п. )
is. [ər.] 1. Boy, boy-buxun, qədd. Der idim qamətinə sərv, vəli özgə imiş. Füzuli. Qamətin tək heç bir qamət biçilməz
Полностью »[ər.] сущ. 1. къамат, буй, буй-бухун, беден, бедендин кӀалуб; 2. юкь; qaməti bükülmək (əyilmək) юкь какун, юкь алгъун (гагь-гагь кьуьзуь хьун манада)
Полностью »is. taille f ; stature f, complexion f ; prestance f ; allure f, apparence f ; ~i bükülmək courber (se), voûter (se)
Полностью »