sif. Qanuna müvafiq, qanun ilə düz gələn; təsadüfi deyil, obyektiv qanun üzrə əmələ gələn, qanuna tabe olan. Qanunauyğun hərəkət. Hadisələrin qanunauyğun (z.) inkişaf etməsi.
Qanunauyğunluq
Qanunauyğunluq — Real dünyanın vacib, əsaslı və təkrarlanan hallarının qarşılıqlı əlaqələri. Cəmiyyətin, təbiətin və mənəvi dünyanın hallarının inkişaf və oturuşmasının mərhələ və formalarını müəyyən edən sistem. İstisnaya əks vəziyyət.
Ümumi, xüsusi və universal qanunauyğunluq vardır.