QARĞABURNU

is.
1. Qapını içəridən kilidləmək üçün qarmaq, ucuəyri dəmir.
2. tex. Dəmir və s.-ni əymək üçün xüsusi quruluşlu kəlbətin.

Этимология

  • QARĞABURNU Ruslar buna ckoбa deyirlər. Tikintidə istifadə olunur və milləri bir-bi­rinə bərkidir. Qarğanın burnu (dimdiyi) kimi olur(ucları şiş)
QARĞAAYAĞI
QARĞABURUN

Значение слова в других словарях