QARINQULULUQ

is. Qarınqulu, yeyimcil, doymaz adamın hal və sifəti, daima yemək ardınca düşmə; yeyimcillik.
[Koxa:] Düzü bu yaşa çatmışam, – dedi, – heç qarınqululuq eləməmişəm. S.Rəhimov.

Синонимы

  • QARINQULULUQ yeyimcillik
QARINQULU
QARINLI

Значение слова в других словарях