f. to curse (d.), to imprecate (d.), to call down curses (upon d.), to damn (d.); bir kəsə ~ to call down curses upon smb.; Allah qarğamış God damned
f. to curse (d.), to imprecate (d.), to call down curses (upon d.), to damn (d.); bir kəsə ~ to call down curses upon smb.; Allah qarğamış God damned
bax qarğımaq. Yeri, gözəl, yeri, sənə qarğamam; Ölənədək işin ahü zar olsun! Xəstə Qasım. [Əzim baba:] Mən elə hər zaman bu qırğını törədən mazarata q
Полностью »QARĞAMAQ – TƏRİFLƏMƏK Başmaqlarını sürüyə-sürüyə onun dalınca yortan Məsmə qarı indi də Xasaya qarğıyırdı (M
Полностью »