is.
1. “Qaxmaq”dan f.is.
2. Yerə qaxılan ucu yonulmuş ağac parçası. Atı hörükləyib qaxmaya bağla.
3. Metal lövhələr üzərinə qəlib ilə vurulub açılan naxış. Bu naxışlar qazma deyil, qaxmadır.
сущ. 1. f.is. кил. qaxmaq; 2. хак, кӀарасдин кӀар (мес. балкӀан кутӀундай); 3. къахма, гишир, нехиш (металлдин ччарчел кӀалубдив акъуднавай)
Полностью »I сущ. от глаг. qaxmaq: 1. забивание, вколачивание 2. колышек, колок (деревянный гвоздь) II прил. строит
Полностью »