is.
1. “Qaxmaq”dan f.is.
2. Yerə qaxılan ucu yonulmuş ağac parçası. Atı hörükləyib qaxmaya bağla.
3. Metal lövhələr üzərinə qəlib ilə vurulub açılan naxış. Bu naxışlar qazma deyil, qaxmadır.
I сущ. от глаг. qaxmaq: 1. забивание, вколачивание 2. колышек, колок (деревянный гвоздь) II прил. строит
Полностью »сущ. 1. f.is. кил. qaxmaq; 2. хак, кӀарасдин кӀар (мес. балкӀан кутӀундай); 3. къахма, гишир, нехиш (металлдин ччарчел кӀалубдив акъуднавай)
Полностью »