QAÇAQÇILIQ

сущ. рах. къачагъчивал; къачагъчидин кӀвалах, пеше; qaçaqçılıq etmək а) къачагъчивал авун, къачагъ мал гъуналди машгъул хьун; б) къачагъвал авун, къулдурвал авун.
QAÇAQÇI
QAÇAQLIQ

Digər lüğətlərdə