f.
1. Birinin qaçmasına kömək etmək, yol vermək, səbəb olmaq; birini aradan çıxarmaq.
2. Qaçmağa məcbur etmək. Düşməni qaçırmaq.
// Hürkütmək. Quşları qaçırmaq.
3. Hüduddan gizli mal keçirmək (daxil etmək və ya çıxarmaq).
4. Oğurlamaq, xəlvəti aparmaq. Oğrular gecə qonşunun atını qaçırdılar. Qız qaçırmaq.
5. Bir sıra isimlərin yanına gətirilərək mürəkkəb feil düzəldilir; məs.: əldən qaçırmaq, nəzərdən qaçırmaq, ağızdan qaçırmaq.