ə. və f. bax qeyrətmənd.
qeyrətkeş
[ər. qeyrət və fars. ...keş] прил., сущ. гъейрат чӀугвадай; дигедин, халкьдин, хзандин намус хуьдай (кас)
QEYRƏTKEŞ, QEYRƏTÇƏKƏN, TƏƏSSÜBKEŞ
прил. 1. смелый, мужественный 2. ревностный (исполненный рвения, усердия)
sif. və is. [ər. qeyrət və fars. …keş] Qeyrət çəkən; vətən, xalq, ailə namusu çəkən (adam)