[ər.] сущ. 1. дин. къиямат (эхирзаман хьана дуьнья чкӀайдалай кьулухъ Исрафила зуьрне ядамаз вири кьейибурал ччан хтана къахрагъун); // къияматдин (ме
Полностью »Ərəbcə qiyam (baş qaldırmaq, ayağa qalxmaq) sözünün cəmidir (“ölülərin dirilib ayağa qalxması” deməkdir)
Полностью »ə. 1) ayağa qaldırma; 2) dünyanın axırında İsrafil zurnasını çalanda bütün ölülərin dirilib ayağa durması // məhşər // məhşər günü; 3) m
Полностью »I. i. 1. the end of the world; great disaster; 2. tumult, ballyhoo; ~ qoparmaq / salmaq / etmək to create an uproar, to raise* hell / scandal / ballyh
Полностью »QİYAMƏT – PİS Dostlar oturmuşdular. Gecəni qiyamət keçirirdilər (Mir Cəlal); Yaxşısı budur ki, nə pis iş tut, nə də pis söz eşit (M
Полностью »1. QİYAMƏT, MƏHŞƏR (din.) (qiyamət günü) Mənə munca təvəhhüm çox verirsən ruzi-məhşərdən; Qiyamət varmı, ey vaiz, fəraqi-yardən artıq? (M
Полностью »I сущ. 1. религ. конец света, светопреставление, судный день, второе пришествие 2. перен. столпотворение, суматоха, беспорядок, хаос, неразбериха, шум
Полностью »dini etiqada görə, aləm dağıldıqdan sonra ölülərin dirilib qalxması; məhşər günü; müsibət, fəlakət; çox gözəl, çox yaxşı, əla və s
Полностью »is. [ər.] 1. Dini etiqadlara görə axırzamanda aləm dağıldıqdan sonra bütün ölülərin dirilib qalxması; məhşər günü
Полностью »