[ər.] сущ. 1. дин. къиямат (эхирзаман хьана дуьнья чкӀайдалай кьулухъ Исрафила зуьрне ядамаз вири кьейибурал ччан хтана къахрагъун); // къияматдин (ме
Полностью »Ərəbcə qiyam (baş qaldırmaq, ayağa qalxmaq) sözünün cəmidir (“ölülərin dirilib ayağa qalxması” deməkdir)
Полностью »ə. 1) ayağa qaldırma; 2) dünyanın axırında İsrafil zurnasını çalanda bütün ölülərin dirilib ayağa durması // məhşər // məhşər günü; 3) m
Полностью »I. i. 1. the end of the world; great disaster; 2. tumult, ballyhoo; ~ qoparmaq / salmaq / etmək to create an uproar, to raise* hell / scandal / ballyh
Полностью »QİYAMƏT – PİS Dostlar oturmuşdular. Gecəni qiyamət keçirirdilər (Mir Cəlal); Yaxşısı budur ki, nə pis iş tut, nə də pis söz eşit (M
Полностью »1. QİYAMƏT, MƏHŞƏR (din.) (qiyamət günü) Mənə munca təvəhhüm çox verirsən ruzi-məhşərdən; Qiyamət varmı, ey vaiz, fəraqi-yardən artıq? (M
Полностью »I сущ. 1. религ. конец света, светопреставление, судный день, второе пришествие 2. перен. столпотворение, суматоха, беспорядок, хаос, неразбериха, шум
Полностью »is. [ər.] 1. Dini etiqadlara görə axırzamanda aləm dağıldıqdan sonra bütün ölülərin dirilib qalxması; məhşər günü
Полностью »конец света (религиозное прорицание), светопреставление, судный день, сторое пришествие, столпотворение
Полностью »