qoparılmaq
1. məch. атӀанваз хьун (мес. цуьк); 2. ччара хьун, ччара авун (мес. ийизвай са кардивай).
f. bax qopardılmaq
1. “Qoparmaq”dan məch. Səkinə qoparılmış gül yarpağı kimi solub getməkdə idi. Mir Cəlal. 2. Ayrılmaq