QORLU
прил. 1. цкӀламар квай, къене жуьгьен хьайи цкӀламар авай (мес. руьхъ, цӀукӀ); 2. пер. гьеле сагъ тахьанвай, ккар кьунвай, куцӀур гузмай, тӀазмай (мес. хер).
sif. 1. İçində qor olan, qoru olan. Qorlu küldə bişmiş kartof. Qorlu kösöv. 2. məc. Sağalmamış, ağrıdıcı, göynəyən
Tam oxu »