QUPQURU

sif. Tamamilə quru, lap quru, quruyub bərkimiş. Qupquru ot. Qupquru yer. Qupquru çörək.
– Zənn eyləməsin könlümün eşq atəşi söndü; Yaxud ürəyim qupquru bir yarpağa döndü. S.Rüstəm.

// Zərf mənasında.
[Xəstənin] dodaqları qupquru qurumuşdu. Mir Cəlal.

QUNDUZ
QUR-QUR₂

Значение слова в других словарях