QURDALAMAQ

гл. 1. ктадун; хкуьрун; акадарун; чалун (мес. руьхъ, цӀай); 2. гъил экъуьрун, гъил атадун, экъуьн, къекъуьн (мес. жибинда, сандухда); 3. гъил ягъун, тӀуб гун, кек гун, чухун, эцягъун, кягъун (мес. хирек); 4. экъуьрун, атадун, ацатун (мес. нера тӀуб ва мс.); diş qurdalamaqla qarın doymaz. Ata. sözü сарара кьал экъуьруналди руфун тух жедач; 5. пер. цӀийи хъувун, винел акъудун, дуьздал акъудун ва я рикӀелай алатнавай са затӀ цӀийи кьилелай рикӀел хкун.
QURDAĞZI
QURDALANMAQ

Значение слова в других словарях