QIÇA²
сущ. кӀус, тике, цӀил (мес. ичин, шекердин ва мс.).
сущ. 1. см. dilim 2. бот. початок. Qarğıdalı qıçası початок кукурузы 3. диал. ветка. Ağacın qıçaları ветки дерева
Полностью »is. Ağac və ya gül budağı; bitkinin qolu. Qarğıdalı toxumu dən qıçadan ayrıldıqdan sonra diqqətlə təmizlənməli, onun cücərmə qabiliyyəti yoxlanılmalıd
Полностью »is. Bir şeyin bölündüyü, ayrıldığı hissələrdən hər biri; tikə, parça, dilim. Bir qıça paxlava. Alma qıçası
Полностью »