RUHİYYAT

[ ər. ] köhn. bax psixologiya.
Buna nə ruhiyyat alimi olmaq, nə də filosoflar içində görkəmli yer tutmaq kömək edə bilməzdi… M.S.Ordubadi.

RUHİ-RƏVAN
RUHİYYATÇI

Значение слова в других словарях