прил. məh. gəzəyən, kefcil
ж мн. нет kef, eyş-işrət
ср köhn. seyrəngah, seyr yeri, gəzinti yeri
м qulden (Hollandiyada gümüş pul)
: с гулькин нос dan. bir damcı, bir zərrə
м и ж dan. göyərçinciyəz (uşaqların dilində)
м səyyar qala (qədim Moskva dövlətində təkərlər və ya kirşə üzərində hərəkət edən sipər qurğusu)
м и ж gəzəyən, kefcil, kefçəkən, əyyaş, avara
ж dan. qonaqlıq, seyr, gəzinti
ср gəzmə, gəzişmə; kütləvi gəzinti, seyr
несов. 1. gəzmək, gəzişmək; seyrə çıxmaq; 2. istirahət etmək; dincəlmək; 3. kef çəkmək, kef eləmək; eyş-işrətlə məşğul olmaq; 4
: не гуляться безл. gəzməyə, kefə həvəsi olmamaq
м qulyaş (qovurmaya oxşar yemək)
прил. 1. gəzəyən, kefcil, kef çəkən; 2. в знач. сущ. гулящая ж əxlaqsız qadın, fahişə
м мн. нет humanizm (1. insanpərvərlik; 2. tar. Renessans dövründə mütərəqqi ictimai və ədəbi cərəyan)
м 1. insanpərvər, insansevən, humanist; 2. tar. humanizm tərəfdarı
гуманизм və гуманист söz. sif
прил. humanitar, ictimai; гуманитарные науки humanitar (ictimai) elmlər (fəlsəfə, tarix, filologiya və s
нареч. insanpervərcəsinə, insafla, ədalətlə
ж мн. нет insansevərlik, insanpərvərlik, insaniyyət; mürüvvət, insaf
прил. insansevən, insanpərvər, mürüvvətli, insaflı
ср гумно söz. kiç
гумно söz. sif.; ◊ гуменные корма k. t. xırman qalıqlarından ibarət qaba yem
несов. qımıldamaq
ж tib. qumma (toxuma düyünü, bəzi xəstəliklər nəticəsində toxumalarda əmələ gələn düyünlər)
ср нескл. bax камедь
м qummiarabik (akasiya şirəsindən alınan yapışqan)
м qummiqut (texnikada və təbabətdə işlədilən bəzi bitkilərin süd şirəsi)
прич. xüs. yapışqanlanmış, yapışqan çəkilmiş
сов. и несов. xüs. yapışqanlamaq, yapışqan çəkmək
ж мн. нет xüs. yapışqanlama, yapışqan çəkmə (çəkilmə)
м мн. нет bot. qummoz (bitkidə kitrəburaxma xəstəliyi)
ж qummoza (qrim üçün işlədilən yaxı)
ГУММОЗНЫЙ I tib. гумма söz. sif. ГУММОЗНЫЙ II 1. гуммоз söz. sif.; 2. tərkibində qummoz (kitrə) olan
ср (мн. гумна); 1. xırman; 2. anbar, samanlıq
м мн. нет k. t. bax перегной
несов. dan. tın-tın danışmaq, burnunda danışmaq
прил. dan. tın-tın, burnunda danışan
(ед. гунн м) tar. hunlar (IV-V əsrlərdə Avropaya basqın etmiş türkdilli tayfalar)
м qunter (iri at cinsi)
м quran (Sibir cüyürü)
ж 1. huri (Şərq əfsanələrində); 2. şair. gözəl, dilbər, canan, mələk (Şərq poeziyasında )
м zərif və ləzzətli (ləziz) yeməkləri həddindən artıq sevən adam, ağzının dadını bilən adam
ж zərif və ləzzətli (ləziz) yeməkləri həddindən artıq sevən qadın (qız); ağzının dadını bilən qadın (qız)
ср мн. нет zərif və ləzzətli (ləziz) yeməkləri həddindən artıq sevmə
ГУРТ I м məh. naxır, sürü. ГУРТ II м 1. kənar, çevrə (metal pulda), 2. qurşaq, kəmər (divar bəzəyi)
гурт I söz. sif
м 1. naxırçı, çoban; 2. köhn. çodar (mal-qara alverçisi)
нареч. tar. 1. hamı bir yerdə; topdan; 2. dəstə ilə
bax гуртовщик 1-ci mənada