RÜCU

[ər.] сущ. клас. кьулухъ элкъуьн, кьулухъ хъфин (хтун), атай чкадихъ гьерекат хъувун; эвел авай (хьайи) чкадиз хъфин (хтун); кьулухъ хьун; // rücu etmək а) муражиат авун; б) хтун; в) кьулухъ элкъуьн, элкъун (рекьелай); кьулухъ къахчун (гаф).
RÜBLÜK
RÜFƏQA

Значение слова в других словарях