RÜŞVƏTÇİLİK

is. Rüşvət alıb iş düzəltmə. Rüşvətxorluqla mübarizə. Rüşvətxorluq ən ağır cinayətdir.
– Kiminin rüşvətxorluğu, qohumbazlığı; kiminin xəsisliyi, bəzisinin nadanlığı tənqid olunurdu. Mir Cəlal.

Синонимы

  • RÜŞVƏTÇİLİK rüşvətçilik bax rüşvətxorluq
RÜŞVƏTÇİ
RÜŞVƏTXOR

Значение слова в других словарях