SÖZÇÜLÜK
сущ. прил. кхьенвай затӀуна, рахунра куьруьвилиз ва манадин деринвилиз ваъ, артух гафариз, яргъияр авуниз рехъ гун, гафарбанвал.
is. və sif. Əsərdə, danışıqda yığcamlığa, məzmunun dərinliyinə, dolğunluğuna deyil, artıq sözlərə, uzunçuluğa yol vermə
Полностью »сущ. многословие, многословность (излишество слов, отсутствие четкости, излишняя пространность в изложении чего-л
Полностью »SÖZÇÜLÜK – YIĞCAMLIQ Əsərdə yığcamlıqdan çox sözçülüyə daha çox meyil edilmişdir
Полностью »