SÖZÇÜLÜK

is.sif. Əsərdə, danışıqda yığcamlığa, məzmunun dərinliyinə, dolğunluğuna deyil, artıq sözlərə, uzunçuluğa yol vermə.

Синонимы

  • SÖZÇÜLÜK mənasızlıq — əbəslik

Антонимы

  • SÖZÇÜLÜK SÖZÇÜLÜK – YIĞCAMLIQ Əsərdə yığcamlıqdan çox sözçülüyə daha çox meyil edilmişdir
SÖZBİRLİK
SÖZDƏYİŞDİRİCİ

Значение слова в других словарях