SƏHLƏNKAR

[ər. səhlən və fars. ...kar] прил. кардив (къуллугъдив) къайиз эгечӀдай, кар вахтунда тийир, япалай тийир, къайгъу авачир, къайгъу тийир; дикъетсуз, къайгъусуз (мес. кас).
SƏHLƏB
SƏHLƏNKARLIQ

Значение слова в других словарях