SAHİBLƏNMƏK
гл. сагьиб хьун, иеси хьун, вичиз кьун, вичинди авун.
f. emparer (s’) de, prendre possession de, rendre (se) maître, assimiler (s’) approprier (s’) ; attribuer (s’) ; emparer (s’)(zorla ələ keçirmək)
Tam oxu »f. to take* possession (of); to appropriate (d.); (qeyri-qanuni) to misappropriate (d.)
Tam oxu »глаг. завладевать, завладеть: 1. присвоить (сделать своей собственностью). Əmlaka sahiblənmək завладеть имуществом 2
Tam oxu »f. Sahib olmaq, tutmaq, yiyələnmək. Torpağa sahiblənmək. Bağa sahiblənmək. – Qiymətli kamana sahiblənmək üçün hər kəs qüvvətini sınadı
Tam oxu »