SAĞƏR1
ə. 1) qulağı eşitməyən; kar; 2) içi görünməyən; qapalı; 3) az səs çıxaran; səssiz.
SAĞƏR2
ə. qədəh, piyalə. Sağəri-ömr ömür qədəhi, həyat piyaləsi.
Molla Zeynalabdin Sağəri
Molla Zeynalabdin Molla Sadıq oğlu Sağəri (1791, Şuşa – 1854, Şuşa) — XIX əsr Azərbaycan şairi.
Zeynalabdin Kərbəlayı Molla Sadıq oğlu 1791-ci ildə Şuşa şəhərində dünyaya gəlmişdi. İbtidai təhsilini atasından almışdı. Sonra mədrəsədə оxumuşdu. Şuşa şəhər məscidlərində axund olmuşdu.
Molla Zeynalabdin şair idi. Sağəri təxəllüsü ilə "nərmünazik" şeir yazırdı. Seyid Əzim Şirvani öz təzkirəsində onun adını çəkmiş va bir şeirini vermişdir. M. Müstəhidzadə isə "Riyazül-aşiqin" kitabında Sağərinin Şuşada doğulduğunu, Axund Molla Sadıqdan dərs aldığını, ömrünün axırına qədər müdərrislik və şairlik etdiyini, divan yaratdığım bildirir. O, öz təzkirasində Sağərinin həm türkcə, həm də farsca şeirlərindən yerləşdirmişdir.