1. is. Böyük əkin sahələrinə sel kimi axıdılan su.
Xanpərinin sahəsi selləmə sulandığı üçün isti günlərdə dərhal quraqsıyırdı.
2. sif. Güclü yağış, şiddətli yağmur, leysan yağış.
[Sevdim kişi:] Havalar düzəlir, ay uşaq, Allah eləyəydi, bir selləmə (z.) yağaydı.
Qoşqar qış aylarında adamın qurşağına çıxan qalın qarı, yazda tez şaqqıldayan səmanı, selləmə yağışları … lap körpəlikdən sevirdi.
// İs. mənasında.
Birdən selləmə başladı, iri yağış damcıları evlərin pəncərələrinə, küçələrin səkilərinə çırpıb, bütün şəhərə qəribə bir uğultu saldı.