прил. азият чӀугвазвай (тир, авай), зулум чӀугвазвай (тир, авай); мазлум.
s. bax sitəmkar II
utancaq
məzlum
sif. Əziyyət çəkən, zülm çəkən; məzlum. Sitəmli kəndlərdən qaçarkən dağa; Rast gəlib qozluqda bu yığıncağa
sitəmli